Vechtclub XL bezoek

De vechtclub is een soort verzamelplek van kunstenaars. Het gebouw stond eerst helemaal leeg. Het was eerst een oude Onderlinge Pharmaceutische Groothandel, maar is nu omgetoverd door een duurzaam ontwerpen bouwbedrijf die ook de mede oprichters zijn van de Vechtclub XL. Je kunt er nu ruimtes huren . En het leuke is dat diverse stromingen; webdesigners, houtbewerkers, fotografen tot pottenbakkers in een gebouw werken. Wat mij inspireerde aan Vechtclub XL is dat ondernemerschap en creativiteit getrouwd is en samenwoont op een plek. Daarbij wordt samenwerking met elkaar en diverse categorieën van kunst erg gestimuleerd. Er wordt de nadruk gelegd op elkaars kwaliteiten benutten.  In het proces van aannemen van huurders wordt gelet op of de huurder een toevoeging zal zijn voor de diversiteit van de groep.






 | Flexplekken | 




















 | Vergaderruimtes |



| Houtbewerkplaats |



Kunstenaar: Blomm
Maakt van persoonlijke foto's een unieke kunstwerk. Hij maakt een soort collagekunst van de foto's met gebruik van verf. De stijl van Blomm komt op mij over als een beetje rommelig, nonchalant en een beetje eigenwijs.

Kunstenaar: STA
Een designer/maker met een minimalistische stijl gericht op functioneel design van meubels.


Ondernemer: VOID interieurarchitectuur
Afgelopen jaren hebben zij zich meer gericht op herontwikkelen van bedrijfsverzamelpanden. Zij zijn ook de ontwerpers van het restaurant De Klub die gevestigd is in de Vechtclub XL.

Oefening beeldend kunst werk

Het vraagstuk bij dit kunstwerk:

Wat is de weg?

Storytelling

Inspirator for today; Tim Walker

"It is very difficult to make the ideas in my heas come to life, but what is harder is making them look effortless." - Tim Walker

"I don't believe in originality. You take inspiration from whatever moves you and you find your voice in those things." - Tim Walker

"Only photograph what you love." - Tim Walker 

Gespleten loyaliteit

Mijn twee grote liefdes, psychologie en fotografie
(concept versie)

Zo verschillend hebben allebei toch mijn hart.
Bij psychologie is mijn linkerhersenhelft meer aan het werk met feite, theorie, logica en patronen herkennen. Bij fotografie neemt mijn rechterhersenhelft me mee in beelden, ervaringen, verbeeldingen en eindeloos associëren. Eerst wilde ik die twee nooit combineren. Ik wilde fotografie voor mezelf houden omdat ik me daar als het ware instortte om te ontvluchten van de complexiteit en emotionele zwaarte van maatschappelijk werk.

Het college van Robin heeft me geïnspireerd om meer vanuit, 'Wie ben ik en hoe definieert dat wat ik doe?', te denken.

Het een kan niet zonder de ander, de linker en rechter werken ook samen dus waarom kan ik ze niet combineren, ik laat idee maar even sudderen in de incubatie fase